Editing Kiz-oyunlari

Seksenli, doksanlı yılların çocukları sokaklarda büyüdü hep. Şimdi ki çocukların aksine özgürce oynadılar kafalarına göre. Oyuncakların kısıtlı ve az olduğu  evlerde arkadaşlıklar daha ön plandaydı. Birkaç çocuk toplanıp oyun kurarlardı. Erkekler çocukları erkek oyunları, kız çocukları  [http://www.kiz-oyun.net/kiz-oyunlari/ kız oyunları] oynardı. Arkadaşlıklar daha önemliydi ve paylaşmayı çok küçük yaşta öğrendiler. Sadece paylaşmayı değil  aslında birbirlerine saygı göstermeyi öğrendiler. Bazen çatıştılar ve kavga ettiler ama hep en sonunda barıştılar. Bir bakıma uzlaşmayı da öğrenmiş oldular.  Mahalleler ve sokaklar daha güvenliydi eskiden. Kötü insanlar hep vardı ama sanki daha azlardı.

Günümüz çocukları teknolojiye esir oldu ve artık bilgisayarlar ve cep telefonları ile büyüyorlar. O kadar çok oyuncakları var ki tek başlarına bile oyun  kurup oynayabiliyorlar. Paylaşmayı, sevmeyi, saymayı ve uzlaşmayı çok geç öğreniyorlar. Bazen bazıları hiç öğrenemiyor bile. Bu da onları saldırgan ve  doyumsuz yapıyor. Çocuklarımızı mutlu edebilmek için çok uğraşıyoruz. Mutlu etsek bile mutlulukları çok uzun sürmüyor. Hangi nesil daha şanslı tartışılır.  Ancak inkar etmemek lazım ki eskiden çocuk olmak daha masumdu.